یک انیمیشن سه دقیقه‌ای نشان می‌دهد که سیارک‌ها چگونه با ماه برخورد می‌کنند و سطح آن را به چه شکلی درمی‌آورند.
به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی‌میل، ماه به طور مداوم توسط سیارک‌ها بمباران می‌شود و ما از روی زمین نمی‌توانیم همه برخوردها را ببینیم اما یک انیمیشن باورنکردنی به ما امکان می‌دهد تا ببینیم که این رویدادهای کیهانی چگونه هستند.
این انیمیشن نشان می‌دهد که سطح ماه در برخورد با سنگ‌های فضایی چگونه به نظر می‌رسد. ثبت این رویدادها با تلسکوپ به ندرت امکانپذیر می‌شود.
در این انیمیشن سه دقیقه‌ای، نورهای کوچکی روی سطح ماه چشمک می‌زنند که نشان‌دهنده برخورد سیارک‌ها به سطح آن است و با نگاه دقیق‌تر می‌توان نمایش خیره‌کننده‌ای را پس از برخورد سنگ فضایی مشاهده کرد که مانند آتش‌بازی است.
طی روز، مقدار زیادی از ماده شهاب سنگ با وزن بیش از ۶۱۰۰ پوند با ماه برخورد می‌کند که حدود ۱۰۰ هزار سنگ جداگانه را در بر می‌گیرد اما بیشتر این اجرام به اندازه یک ذره غبار هستند. با وجود این، اگر ماه وجود نداشت تا جلوی سنگ‌های فضایی را بگیرد، آنها با زمین برخورد می‌کردند و ممکن بود زندگی روی زمین وجود نداشته باشد.
ماه در فاصله ۲۴۰ هزار مایلی زمین قرار دارد و سن آن حدود ۴/۵۳ میلیارد سال است. زمین حدود ۴/۵۴ میلیارد سال دارد. اگرچه دانشمندان کاملا مطمئن نیستند که ماه چگونه شکل گرفته اما نظریه کنونی آنها حاکی از آن است که ماه هنگام برخورد زمین و یک سیاره کوچکتر به اندازه مریخ ایجاد شده است. ماه برای ما مانند یک مانع طبیعی در برابر سنگ‌های فضایی عمل می‌کند.
“اتحادیه بین‌المللی اخترشناسی”(IAU) در حال حاضر، ۹۱۳۷ دهانه را روی سطح ماه شناسایی کرده است که از این تعداد، ۱۶۷۵ مورد تاریخ‌گذاری شده‌اند.
کندترین سیارک‌ها، با سرعت ۴۵ هزار مایل در ساعت حرکت می‌کنند؛ در حالی که سرعت سریع‌ترین آنها بیش از ۱۶۰ هزار مایل در ساعت است.
در چنین سرعت‌هایی، انرژی باورنکردنی نیز نهفته است. یک سیارک با جرمی به اندازه ۱۰ پوند می‌تواند دهانه‌ای را به طول بیش از ۳۰ فوت به وجود بیاورد و ۱۶۵ هزار پوند خاک و سنگ ماه را روی مدارهای بالستیک بالای سطح ماه پرتاب کند.
دانشمندان گاهی اوقات می‌توانند این نمایش‌های کیهانی را ثبت کنند. ناسا در سال ۲۰۱۳ اعلام کرد که تلسکوپی موفق شده است تا لحظه برخورد یک شهاب سنگ ۸۸ پوندی با ماه را ثبت کند.
این یکی از بزرگترین مواردی بود که ناسا از زمانی که تماشای برخوردهای روی سطح ماه را آغاز کرد، دیده بود. به گفته ناسا، نور حاصل از این برخورد به قدری درخشان بود که هر کس در لحظه برخورد به ماه نگاه می‌کرد، می‌توانست آن را بدون نیاز به تلسکوپ ببیند.
پژوهشی که در ماه جاری منتشر شد، نشان می‌دهد که یک سیارک مرموز نزدیک به زمین که به اندازه یک چرخ و فلک است، در واقع می‌تواند قطعه‌ای باستانی از ماه باشد.
اطلاعات کمی در مورد این سیارک موسوم به “Kamo`oalewa” که پنج سال پیش کشف شد، وجود دارد اما تجزیه و تحلیل نور منعکس شده از این سنگ فضایی ۱۹۰ فوتی نشان می‌دهد که از همان مواد معدنی موجود در سنگ‌های ماه که طی ماموریت‌های “آپولو”(Apollo) ناسا به دست آمدند، ساخته شده است.
این جرم، یکی از معدود شبه قمرهای شناخته شده است و زیرمجموعه‌ای از سیارک‌های نزدیک به زمین به شمار می‌رود که به دور خورشید می‌چرخند اما نسبتا نزدیک به زمین باقی می‌مانند.
