بگذارید شکایت کنند شما سوتتان را بزنید!
بهروز بهزادی، معتقد است، وظیفهی اصلی روزنامهگار این است که برود جامعه را بکاود و اخبار مثبت و منفی را به مردم منتقل کند. او تاکید می کند، یکی از سوتزنهای حرفهای در مورد فساد، باید رسانههای ما باشند.
بهروز بهزادی ـ روزنامه نگار قدیمی درباره وظایف خبرنگاران و حد و مرز ورود آنان به وقایع مختلف گفت: وظیفهی اصلی روزنامهگار این است که برود جامعه را بکاود و اخبار مثبت و منفی را به مردم منتقل کند. منتها باید اخبارِ درستی باشد. باید تحقیق کند و از منبع موثقی خبر را گرفته باشد. خبرنگار نباید بنای کارش را روی شایعه ها بگذارد تا بعد بتواند از خبر یا گزارشش دفاع کند. مشکل مطبوعات ما این است که ما این کار را نمیکنیم؛ در صورتی که یکی از سوتزنهایی حرفهای در مورد فساد باید خود رسانههای ما باشند.
او در ادامه صحبت های بالا افزود: زمانی که آقای رییسی در قوه قضائیه بود، نسبت به این اتفاق ابراز علاقه میکرد. الان هم فکر میکنم قوه قضائیه در شرایطی است که دوست دارد از این اتفاق ها بیفتد.
بهزادی سپس خطاب به رسانه ها گفت: بگذارید آنهایی که شکایت میکنند شکایتشان را بکنند، فقط مطمئن باشید که منبع خبرتان درست است و رویداد هم درست است.
این روزنامه نگار پیشکسوت تنها ورود به مسائلی که مرتبط به امنیت ملی است را برای خبرنگاران و روزنامه نگاران ممنوع دانست و گفت: تنها چیزی که ما در رسانه مجاز نیستیم منتشر کنیم، آن چیزی است که امنیت ملی کشور را زیر پا می گذارد که آن هم شورای عالی امنیت ملی باید تشخیص دهد. در همهی کشورها حتی آزادترین کشورها هم این قانون برقرار است. اما انتشار مابقی اخبار وظیفه مطبوعات است. ما میتوانیم دزدی ها را رو کنیم، بی کفایتی ها را رو کنیم؛ چرا که نه؟ اما آنقدر عقب نشینی کردهایم و فشار مطبوعاتی بوده است که رسانه ها از موضع خودشان عقب نشینی کردهاند. مدیران رسانهها هم خیلی هایشان آدمهای حرفهای نیستند که بپذیرند و بلد باشند، آنها مناسبات خودشان را دارند و عقب نشینی میکنند.
بهزادی در پایان در پاسخ به این پرسش که حریم خصوصی چگونه باید برای خبرنگار تعریف شود؟ توضیح داد: حریم خصوصی از اسمش مشخص است؛ مسائل خصوصی است که در تعارض با اجتماع هم نیست. ممکن است من یک خلاف اجتماعی کنم و بعد بگویم این حریمِ خصوصیِ من است؛ این درست نیست. وقتی شخص در خانه خودش نشسته هر کاری که میکند حریم خصوصی اش است ولی مسائلی که به جامعه مرتبط هستند دیگر حریم خصوص نیستند. رفتار ناشایست من در اجتماع، حریم خصوصی نیست.