رییس کمیسیون ارزیابی، تحقیق و نظارت شورای شهر تبریز: حال تبریز خوش نیست

 پای صحبتهای عضو از شورای ششم شهرداری تبریز نشستیم و ضعف و قوت های مدیریت شهری را از زبان روح الله دهقان نژاد، رییس کمیسیون ارزیابی، تحقیق و نظارت شورای شهر تبریز شنیدیم:

 شورای شهر باید هماهنگ کننده و ارائه کننده نقش ناظر بر عملکرد تمامی ارگانها و سازمانها باشد و این وظیفه فقط محصور در حوزه شهرداری نیست،  این اصل و وظیفه عینی سالهاست که به عنوان دغدغه منتخبان و مردم در دوره های مختلف مطرح بوده اما تاکنون میسر نشده است، طبق برداشت و شناختی که از اعضای دوره ششم دارید، شورای امروز موفق خواهد شد این اصل را اجرایی کند یا نه؟

– حتما باید اینطور باشد و این امر جزو ایده آل های مدیریت شهری است. تمام دستگاه های خدمت رسان باید زیر نظر شهرداری و شورا باشند و به نوعی ما در جوامع اروپایی و برخی شهرها و حتی در قانون شهرداری ها که سالها پیش نوشته شده است این مسئله را مشاهده می کنیم.

فعلا به این نقطه نرسیده ایم و با استدلالی منطقی، شورای هر شهری درمقابل شهروندان پاسخگوست ولی قدرت اقدام شورای شهر و شهرداری ضعیف است و برای انجام وظیفه باید با هماهنگی و ملاحظاتی اقداماتی انجام دهند و به طور مستقل نمیتواند کاری بکند. این در حالی است که اگر مدیریت جامع شهری اجرا شود تمام شهر هماهنگ با شهرداری و شورای شهر نتیجه ی مثبتی می‌گیرند.

به طور مثال در منطقه ای، محله ای که به تازگی توسط شهرداری آسفالت شده توسط اداره ی برق یا گاز تخریب می شود و این همان ناهماهنگی است و حتی قضایای ریزی که بین دستگاه ها وجود دارد و چندان مورد توجه نیست ولی تاثیرگذار است.

 از جمله اینکه تحقق بودجه ی برخی سازمانها 6 ماهه اول و برخی سازمانها 6 ماهه دوم است و به همین دلیل شاهد چنین ناهماهنگی هایی هستیم و راهکار آن مدیریت جامع شهری است تا دستگاه های خدمت رسان بتوانند هماهنگ عمل کنند.

لازم به ذکر است ما این قبیل هماهنگی ها را با شرکت آب و فاضلاب شروع کردیم و طی جلسات راهگشا در رابطه با عدم اجرایی شدن 12درصد از فاضلاب شهری تبریز اعلام کردیم شهرداری از حق خود درمورد پرداخت هزینه های این پروژه به خاطر شهروندان چشم‌پوشی کرده و خواستار رسیدگی لازم بودیم که امیدواریم در این دوره مشکلات آب و فاضلاب شهر تبریز به صورت کامل و جامع ساماندهی شود.

تبریز برای طی رسیدن به مقصد توسعه ایده آل و رهایی از گره های ریز چه مسیری را باید طی کند؟

– تبریز از گذشته صاحب عنوان شهر اولین ها و قوجامان است که حاصل تلاش گذشتگان بوده و امروز این شهر در دست ما و تاریخ نویسی این برهه با رفتار و عملکرد و افکار و نگرشمان برعهده ی ماست.

 متاسفانه  حال تبریز امروز خوش نیست و ما این تبریز را تحویل نسل بعد خواهیم داد و مجبوریم برای حال خوب تبریز و رفاه فرزندانمان بسیار تلاش کنیم، از جمله تلاش در حوزه ی اقتصاد شهری و سرمایه گذاری که اوضاع مناسبی ندارد و شرکت های سرمایه گذاری بزرگ کشور در تمام کلانشهر ها به جز تبریز سرمایه گذاری کرده اند.

متاسفانه در سالهای اخیر، ما کاری کرده ایم که سرمایه گذار از تبریز فراری باشد و بعد از چند پروژه، سرمایه داران را با ندانم کاری ها و جهالت هایی که در حوزه ی شهرداری وجود دارد به خاک سیاه نشانده ایم. سوال اینجاست که امروز سرمایه گذار در تبریز به چه طریقی نتیجه مورد انتظارش را از سرمایه گذاری محاسبه و آزمون خواهد کرد؟

 ابتدا نحوه ی برخورد با سرمایه گذار را می بیند و مکانهای سرمایه گذاری شده را شناسایی می کند و میزان سرمایه پذیر بودن را می‌سنجد و بدون تعارف امروز هر سرمایه گذاری که به شهر تبریز نگاه کند فرار می کند، این اقدامات علاوه بر سرمایه گذار ظلم به شهر و مردم تبریز است.

ولی ما می‌خواهیم با حل این معضل و دیدگاه، به پروژه های سرمایه گذاری شهر تبریز ورود کنیم و نشانه ی اداری و حقوقی اش این است که ما با توجه به اینکه تمام قراردادها ایراد دارند و در شهرداری اعمال خاصی صورت می پذیرد که نمی توان عمدی برشمرد اصل حقوقی را به کمیسیون تحقیق و نظارت اضافه و تبدیل به کمیسیون ارزیابی، تحقیق، نظارت و حقوقی کردیم تا پس از این در قراردادها و پیمان ها حق مردم پایمال نشده، حق و حقوق سرمایه گذار از بین نرود و یک چارت تشکیلاتی حقوقی مشخص شود.

 شورای ششم برای جذب سرمایه گذار چه برنامه ی تازه ای دارد؟

– ما شهرداری را برای جذب سرمایه گذار مکلف کردیم و آنها به دنبال اطلس سرمایه گذاری هستند که پروسه‌ی مطالعاتی اش در حال انجام است و در کمیسیون سرمایه گذاری از شهردار تبریز تقاضا کردم فرصت های سرمایه گذاری موجود را هماهنگ کنند.

 به عنوان مثال در مسیر خروجی شهرتبریز، سمت راست دروازه تهران متعلق به منطقه دو و سمت چپ مربوط به منطقه پنج است، یعنی هرسمت خیابان متعلق به یک منطقه خاص شهرداری است و قطعا فرصت های ناهمگون سرمایه گذاری در آن مناطق موجب به هم ریختگی شهر خواهد شد. ما درخواست کردیم که مناطقی با چنین شرایطی هماهنگ عمل کنند و اگر منطقه ای قصد سرمایه گذاری در زمینه خاصی دارد، منطقه ی دیگر نیز چنین باشد و این احتیاج ماست که در نهایت سرمایه گذارانی جذب شوند و از ظرفیت های سرمایه گذاری شهر تبریز استقاده کنند و تلاش ما این خواهد بود در طول چهار سال شورا حداقل سرمایه گذاریهایی مناسب و قابل توجه صورت گیرد و زمینه را برای پروژه های بزرگ فراهم سازیم که به سود اقتصاد، اعتبار و خدمات و تجارت شهر است و تبریز قوجامان را به بهترین شکل به نسل آینده تحویل دهیم.

 چرا شهرداری های ایران دچار مشکل درآمد پایدارند و با وجود تلاشهای چند ساله در تمام کشور این مشکل پابرجاست و باعث افزایش بودجه شهرداری ها بطور سالانه و تحمیل هزینه های روز افزون به دولت است؟

– حقوق ماهانه ی کارمندان شهرداری تهران 2500 میلیارد تومان و شهرداری تبریز 132 میلیارد است و با این حال مردم شهر تبریز ناراضی اند، با وجود پرداخت ریال به ریال حقوق پرسنل ولی برخی کارمندان حرمت مردم را حفظ نمی کنند، خدمات مناسبی ارائه نمی دهند، برخورد مناسبی ندارند و وظیفه ی خود را به درستی انجام نمی دهند، با اینکه تعداد کمی هستند ولی این نقص چشمگیر است و باید حل شود.

 از طرفی چون در شهرداری‌ها هر ساله حقوق ماهانه افزایش پیدا می‌کند مجبور به پرداخت حقوق و مزایا هستند، اولویت شهری مانند تبریز پرداخت حقوق کارمندان شده و سپس اگر پولی باقی ماند به فکر ارائه ی خدمات خواهند بود و این تنش مالی گریبان گیر تمام شهرداری های ایران است و کلانشهرهایی همچون تبریز باید به سمت ایجاد درآمد پایدار پیش روند و با برنامه ریزی های مناسب به درآمد پایدار برسد.

بحث دیگری که وجود دارد باطل شدن ماده 100 است که در نتیجه این ماده شهروندان اقدام به  ساخت و سازهای غیرمجاز کرده و سود و درصدی به حساب شهرداری واریز می شد که ابطال آن تبدیل به قانون شد، شهرداریها باید به فکر جایگزینی برای تامین بودجه ای که از این طریق می‌شد باشند.

 ولی ما باید قبل از تصویب ابطال این قانون فکری برای منابع پایدار شهرداری داشته باشیم و بعد از اجرای ایده ها و قرار گرفتن در مسیر تامین بودجه، ماده 100 را کاملا حذف کنیم.

 شما پیگیر پروژه ی مقبره الشعرا و مترو بودید، به نظرتان پروژه هایی با این قدمت برای جایگاه تبریز آسیب رسان نیست، 20  سال، 40  سال برای یک پروژه زیاد نیست؟

– پروژه مقبره الشعرا تبدیل به یکی از مشکلات عمرانی تبریز شده، چه تضمینی وجود دارد که آرامگاه 400 عارف تدفین شده همچنان همان جا هستند؟ چه تعدادشان با خاکبرداری خارج شده اند؟ چه کسی تضمین میدهد؟ اصلا صاحب پروژه کیست؟ چرا شهرداری ورود کرده است مگر متعلق به  شهرداریست؟ برای چنین پروژه هایی باید از مباحث مالی ملی استفاده کنند و اگر وفات استاد شهریار روز شعر و ادب ملی است پس باید از همان منابع ملی هم استفاده شود، مگر شهرداری و اداره کل فرهنگ و ارشاد صاحب چه مقدار بودجه ای هستند که در آنجا ساخت و ساز انجام دهند؟ با چنین اوضاع بودجه ای که پیش می رود احتمالا خاتمه مقبره الشعرا هزار و هفتاد سال به طول انجامد و با این شرایط نمی شود پیش رفت و باید بودجه ی ملی پای کار آید و عوامل اجرایی تعیین تکلیف و معرفی شوند.

در بحث مترو در اوایل کار شورا تحقیق و تفحس از مترو را شروع کردم و افرادی که نمی خواستند هدف نهایی به نتیجه برسد و اصل حرف من به ثمر نشیند، مسئله را سیاسی و جناحی جلوه دادند و من بیان داشتم که قصد سیاسی نداشته و هدفم شفاف سازی مبنی بر20 سال فعالیت این پروژه در زیرزمین است. حال مدعی هستند بودجه ی خط یک تحقق یافته، ولی چرا نمی توانیم از آن بهره ببریم؟ مدیر پروژه نامه ای مبنی بر مطالبه ی 1045 میلیارد جهت به پایان رساندن خط یک نوشته است و سه ماه بعد نیز اذعان داشته اگر 1345 میلیارد نیز پرداخت کنند پروژه را تحویل می دهد، سوال اینجاست که واقعا در زیر زمین چه خبر است؟

چند هزار میلیارد هزینه شده است ولی مردم نمی بینند و بهره ی آنرا نمی برند و زمانی هم که خواستند استفاده کنند واگن از مسیر خارج شد و با ستون برخورد کرد و زمانی که ما مطالبه می کنیم انگ سیاسی بودن می زنند و ما از رسانه ها درخواست داریم بروند و مطالبه کنند و تحقیق تفحص را اجرا کنند.

 پیشنهاد می کنم هر هفته از چند و چون کار و آمار و حفاریها در مترو گزارش تهیه کنید و به مردم اطلاع رسانی کنید و قطعا اگر مردم و رسانه ها تمرکز کنند پروژه پیش خواهد رفت.

 اخیرا بحث تدوین نقشه ی جامع مدیریت بحران شهری مطرح شد، این طرح چقدر قابلیت اجرایی شدن و خروج از مکتوبات کاغذی و پروسه اداری دارد؟

– نقشه ی جامع مدیریت بحران زمانی جامه ی عمل خواهد پوشید که در شهرداری اراده ای مبنی بر مدیریت بحران باشد، ما در دوره ی شهرداری علیرضا نوین شاهد چنین اقداماتی از قبیل احداث سالنهای چند منظوره بوده ایم، حال اگر شهروندی سراغ اداره ی کل مدیریت بحران و مدیریت پدافند غیرعامل برود، هم از نظر مکانی و هم از نظر معنا و جایگاه جستجو کند، صرف مکان‌دهی ساده و دور از شانی که برای اینها وجود دارد، یکی از اینها در چهارراه عباسی و دیگری در زیرزمین عمارت ساعت اسکان داده شده) و عملا بدون هیچ تمهید و توجهی به امان خدا رها شده اند.

از شروط نگارش برنامه ی جامع مدیریت بحران وجود نگرش محله محوری است. چنانچه شرایط محله های مختلف تبریز چه از نظر تراکم و جمعیت، چه از نظر مسیرهای عبور و مرور و موقعیت جغرافیایی متفاوت است و به همین دلیل باید نگرش محله محور باشد تا در زمان بحران بسته به ظرفیت هر محله، به درستی مدیریت بحران شود و هرگونه برنامه ریزی، اطلس، تقویم، برنامه ی جامع و راهبردی براساس منطقه طراحی و اجرا شود.

؟ادغام تفکیک سازمان ورزش و سازمان فرهنگی طی دو دوره علاوه بر بلاتکلیفی برنامه ها و پرسنل، هزینه هایی نیز به شهر و مردم  تحمیل کرده است، چرا هر کاری را بدون بررسی و مطالعه کافی انجام می دهیم و تنها با نتیجه نامطلوب به غلط بودن اقدام آگاه می شویم؟

_ بسیار متاسفم که گاهی مجبوریم برای حل برخی اشتباهات چنین هزینه هایی را تحمیل کنیم و راه گریزی هم نداریم. در شهرداری تبریز باشگاه فرهنگی ورزشی داشتیم، سازمان ورزش داشتیم هرچند عملکردشان از مسیر صحیح خارج شده بود ولی من پاک کردن صورت مسئله را قبول ندارم.

شورای پنجم صورت مسئله را پاک کرد و اخیراً هم یکی از اعضای سابق شورا طی مصاحبه های تصویری و انتقادی اظهار کرد فساد وجود دارد، اگر این چنین است باید سوال کرد که چرا تاکنون رسیدگی نکرده اند و به جای پاک کردن صورت مسئله می‌توانستند ورود کرده و رسیدگی کنند. می گویند در حوزه فوتبال فساد وجود دارد که اولاً می توانستند رسیدگی و نظارت لازم را انجام دهند آن چنانکه اخیرا در کمیسیون تحقیق و نظارت متوجه پرداختهای اضافی یکی از شرکت های تابعه شهرداری شدیم، از معاون مالی و مدیرکل اداری و مدیرعامل تشکیلات سوال کردیم و پس از تعیین وضعیت، یکی از فیش های حقوقی را ارائه و خواستار دفاعیه شدیم که هیچکدام حرفی برای دفاع نداشتند، آنها را موظف ساختیم تا صورتهای مالی را به شهرداری ارائه داده و همچنین چارتهای اضافی را حل کنند و در طول تاریخ شهرداری برای اولین بار من چنین کاری را انجام دادم و خواستار جبران هزینه های چارت اضافی آن تشکیلات از محل حقوق دریافتی مدیرعامل و مدیر مالی شدیم و طی نظارت و بررسی صورت گرفته محکومیت مالی نیز برایشان در نظر گرفته شد.

در حوزه ورزش نیز به جای پاک کردن صورت مسئله می توان چنین نظارتی داشت. همچنین اظهاراتی مبنی بر مغایرت وجود وزارت ورزش و وجود سازمان‌های ورزشی مطرح می شود که اگر بخواهیم این چنین فکر کنیم پس باید با وجود وزارت حمل و نقل، پایانه‌های حمل و نقل و ترمینال را تعطیل کنیم و با وجود وزارت فرهنگ و ارشاد، سازمان‌های فرهنگی را تعطیل کنیم، در نتیجه در عین پر ادعا بودن استدلال ها درست نیست و باید در بخش ورزش به ورزش پایه اهمیت فراوانی دهیم.

به عنوان مثال در فوتبال تصدی‌گری نکنیم، از ظرفیت‌های موجود در داخل استان بهره ببریم و از استعدادهای بومی شهری در تمام رشته های ورزشی استفاده کنیم همانطورکه تجربه ثابت کرده، ورزشکاران بزرگی با استعدادیابی و حمایت می توانند پرورش یابند و اگر فسادی هم وجود دارد می شود ورود، بررسی و  نظارت کرد.

امروز من موافق تفکیک سازمان ورزش هستم چرا که باید به مسائل مربوط به حوزه ی ورزش بیشتر رسیدگی شود و زمان بیشتری صرف بررسی شود که در کمیسیون فرهنگی امکان چنین توجه و تمرکز و تخصصی کمتر است، باید از تاراج دارایی های ورزشی ای که در ادوار گذشته صورت گرفته جلوگیری شود.

 با پاک کردن صورت مسئله نمی توان مشکلات و اشتباهات را پاک کرد و من قول می دهم در باشگاه فرهنگی ورزشی شهرداری سازمان ورزش اگر لازم بر شب بیداری هم باشد بیدار خواهم ماند تا با رسیدگی به مسائل از فسادها جلوگیری کنم تا شرمنده ی مردم نشویم و این مسیر سالم طی و حق ورزشی شهر تبریز احیا شود.

 بحث مجتمع رسانه ای تبریز در دوره چهارم شورا توسط شما به شورای شهر ارائه شد ولی هنوز بی نتیجه مانده است، اهتمامی از ظرف شورا و شهرداری برای اجرای این طرح وجود دارد؟

_ طبق طرحی که متصور هستم؛ در ساختمانی چند طبقه، مجتمع فرهنگی هنری و رسانه ای که هم گروه های تئاتر، نمایشگاه های هنری و رسانه های شهر، فعالیت داشته باشند و با حمایت از ظرفیت های موجود که یکی از آنها رسانه ها می باشند و بازوی مدیریتی مدیریت شهری و چشم بینای مردم اند و مجتمع هم باید باشد و من روی حرفم هستم و حتی اگر در بودجه ی امسال هم تعریف نشود، سال آینده حتما ورود خواهم کرد و تلاش خواهم کرد کمکی به حق برای همکاران رسانه‌ایمان که لایق آنند داشته باشیم.