سه جریان مهم آمادگی کافی را برای بستن لیست در انتخابات مجلس برای جریان اصولگرایی دارند.
این سه جریان به ترتیب قدرت سیاسی، اقتصادی و تبلیغاتی عبارت‌اند از 1- شانا (شورای ائتلاف اصولگرایان یا مبنا) به رهبری حدادعادل و قالیباف که محسن رضایی هم اخیرا به آن اضافه شده است. 2- جریان پایداری (شامل آنها که در دولت هستند و خارج از آن فعالیت می‌کنند) به همراه جریان تازه تأسیس شریان (جریانی که افتتاحیه آن با حضور بذرپاش و قاضی‌زاده‌هاشمی برگزار شد) 3 –شورای وحدت (به رهبری مصطفی پورمحمدی و محمدرضا باهنر).
این میان نه شورای ائتلاف و نه پایداری و شریان، جریان سوم (شورای وحدت) را چندان جدی نمی‌گیرند. اما طبیعی است در صورت اتحاد میان آنها که نشانه آن نیز بسیار دیده می‌شود، ممکن است وزن سیاسی جریان پایداری نیز تا حد زیادی تغییر کند. بااین‌حال شورای ائتلاف اصولگرایان که تا پیش از این تمایل به وحدت با پایداری و تکرار لیست سال 98 را داشت، از این امر ناامید شده است. از همین رو شاهد برگزاری نشست «مبنا» در حرم امام خمینی (ره) بودیم.
به‌این‌ترتیب جلسه هفته گذشته به همایش «قدرت‌نمایی» تیم شانا برای جریان پایداری و مهم‌تر از آن دولت تبدیل شد که نشانه‌هایی است از اینکه قالیباف و اصولگرایان پذیرفتند که به‌جای تک‌لیستی‌شدن در انتخابات، می‌توانند به رقابت با پایداری بپردازند. جایی که می‌گفت: «هیچ اشکالی ندارد درون جبهه انقلاب رقابت داشته باشیم. اما نه رقابت علیه کارآمدی و همدلی. نه رقابت همراه اختلاف. نباید در سهم‌خواهی رقابت کرد».
پیام به پایداری یا دولت؟
حدادعادل و اساسا تیم رسانه‌ای جریان اصولگرا بعد از این همایش تلاش کردند تا حساب دولت و شخص رئیسی را از پایداری جدا کنند. حدادعادل ضمن بیان اینکه «آقای رئیسی سلام ویژه رساند و به خاطر مشغله کاری نتوانست در این جلسه حاضر شود» گفته بود: «ایشان از بنیان‌گذاران شورای ائتلاف هستند».
به‌این‌ترتیب او تلاش می‌کرد به ابراهیم رئیسی این پیام را منتقل کند که نباید نگران شورای ائتلاف اصولگرایان باشد و بهتر است کار انتخابات را با شورای ائتلاف دنبال کند. اما خود بهتر می‌دانست که نتیجه برگزاری چنین جلسه‌ای و پیام عدم حضور ابراهیم رئیسی در این جمع چیست.
درعین‌حال شورای ائتلاف به پایداری، شریان و شورای وحدت این پیام را مخابره می‌کنند که «اگر قصد حضور در انتخابات را دارید، باید زعامت ما را در اصولگرایی بپذیرند و مانند فرزندانی مؤدب سهمی که به شما داده می‌شود را بپذیرید. اما سؤال این است که آیا پایداری چنین وضعیتی را پیش‌بینی نکرده است؟».
