روسیه یک‌بار دیگر با وتو نکردن قطعنامه شورای امنیت، نشان داد در مورد بحران خاورمیانه با ایران همراه نیست
هنوز مدت زیادی از اقدام روسیه در حمایت مجدد از ادعای امارات متحده عربی بر سر جزایر سه‌گانه نگذشته است که این بار مسکو در مواجهه با آتش‌افروزی آمریکا و انگلستان نسبت به مواضع انصارالله و حوثی‌ها نیز عملا در تضاد با منافع تهران رفتار کرد.
روسیه در جلسه چهارشنبه‌شب هفته گذشته شورای امنیت که ساعاتی قبل از حمله بامداد جمعه با دستور کار بررسی اقدامات حوثی‌ها و انصارالله برگزار شد، در نهایت با رأی ممتنع خود به قطعنامه ۲۷۲۲، شرایط را برای حملات آمریکایی‌ها فراهم کرد.
در نشست شورای امنیت سازمان ملل که شامگاه چهارشنبه گذشته به وقت محلی برابر با ۱۰ ژانویه ۲۰۲۴ و ۲۰ دی‌ماه جاری برگزار شد، این قطعنامه با شماره ۲۷۲۲، ۱۱ رأی موافق ۱۵ عضو شورای امنیت را به دست آورد. این رأی‌گیری بدون هیچ مخالفتی انجام شد و چهار عضو شورای امنیت ازجمله روسیه، چین و الجزایر به آن رأی ممتنع دادند. روسیه و چین از حق وتوی خود استفاده نکردند. پیش از رأی‌گیری درباره قطعنامه پیشنهادی آمریکا و ژاپن، درباره اصلاحیه‌هایی که روسیه دراین‌باره پیشنهاد کرد، رأی‌گیری شد، اما سه اصلاحیه مسکو رأی لازم را به دست نیاورد و در هر سه بار رأی‌گیری، آمریکا و انگلیس با آنها مخالفت و اصلاحیه‌ها را وتو کردند.
قطع نامه شورای امنیت سازمان ملل از انصارالله یمن خواسته است حملات به محموله‌های تجاری و خطوط کشتیرانی را متوقف کند و خواستار خویشتنداری برای جلوگیری از تشدید تنش‌ها در دریای سرخ و منطقه است و از همه طرف‌ها می‌خواهد تلاش‌های دیپلماتیک برای پایان‌دادن به بحران شامل حمایت از گفت‌وگو و روند صلح یمن را تقویت کنند.
بازی مسکو در زمین شورای امنیت
مسکو عملا با رأی ممتنع خود و با وجود کنار گذاشته‌شدن اصلاحیه‌های قطعنامه ۲۷۲۲، به این ارزیابی رسیده بود که خروجی شورای امنیت نهایتا به حمله نظامی علیه حوثی‌ها و انصارالله در یمن منجر خواهد شد. به همین روسیه و همچنین چینی‌ها نقش و سهم غیرمستقیم خود را در این اتفاق (حمله به یمن) و البته در جهت مانفعشان ایفا کردند؛ چراکه به زعم مفسر حوزه بین‌الملل، مسکو و پکن به‌راحتی می‌توانستند با وتوی این قطعنامه (قطعنامه ۲۷۲۲)، مشروعیت آن را برای سوء‌استفاده لندن و واشنگتن در جهت حمله به یمن را زیر سؤال ببرند.
مسکو به دنبال اتخاذ رفتار و سیاستی است که در سایه آن کمترین هزینه و اصطکاک سیاسی، دیپلماتیک و امنیتی را با بازیگران منطقه و جهان داشته باشد و در سوی دیگر بیشترین نفع را برای منافع مسکو فراهم آورد.
پوتین هیچ‌گاه در مسیر ضدیت با منافع و امنیت کشورهای حاشیه خلیج فارس گام برنمی دارد و از طرف دیگر نمی‌تواند با حمایت مستقیم از یمنی‌ها، چالش جدی را در برابر غرب و به‌خصوص آمریکا شکل دهد.روسیه به‌عنوان عضو دائم شورای امنیت و صاحب حق وتو در جلسه چهارشنبه هفته گذشته به نحوی رفتار کرد که از یک سو داعیه و ژست حمایت از حوثی‌ها را داشته باشد تا به فراخور زمانی از موقعیت آنها در برابر غربی‌ها استفاده کند و از طرف دیگر رأی ممتنع روس‌ها ثابت کرد که مسکو در حداقل‌ترین حالت ممکن مخالفتی با حمله آمریکایی‌ها به یمن ندارد تا به‌واسطه تنش جدید در منطقه خاورمیانه، توجهات از روی اوکراین بیش از پیش برداشته شود.
