انتقاد تند عباس عبدی از قالیباف: نه با سیاست آشنایید نه مشاوران آگاه دارید/ چرا تقصیرهای خودتان را به گردن دیگران می اندازید؟
آقای قالیباف معتقد است که «اگر وضع اقتصادی کشور رونق داشت و بداخلاقیهای سیاسی نبود، نرخ مشارکت در انتخابات متفاوت میشد. مردم با صندوق رای قهر نیستند ولی، انتظار کارآمدی بیشتری دارند.»
فرض کنیم مردم به همان دو علتی که آقای قالیباف گفتهاند از انتخابات روی گردان شدهاند، پس ایشان به صراحت معتقدند که رونق اقتصادی نداریم و به طور ضمنی خواستهاند خود را از چنین وضعی تبرئه کنند. درحالی که وی رییس مجلس و اکثریت نمایندگان هم با او همراه بودند. آیا ایشان نقشی در این وضعیت که مورد انتقاد است، ندارد؟
اگر هیچ کاره بودید، پس چرا دوباره برای انتخابات چنین نهاد بیخاصیتی نامزد شدید؟ اگر صاحب برنامه و دارای قدرت بودید، پس نقش خود را در این وضعیت اسفبار چه میدانید؟ چرا همین حرف را حالا که باختید، میزنید؟ چرا در این سه سال سخنی بر زبان نیاوردید که نشان دهد اقتصاد در رونق نیست؟ و اگر در رونق نیست، علل آن چیست؟
به علاوه بداخلاقی سیاسی موردنظر شما چیست؟ ما کاری نداریم که افشاکنندگان علیه شما با چه انگیزههایی دست به این کارها زدند، یا این اسناد و اطلاعات را کدام باند درون ساختار به آنان داده است. ولی این را خوب میدانیم که پژواک شعارهای شما در مورد خیزشها! و ۹۶درصدی و ۴درصدی یا نشان دادن برگهای درباره ثروت و پولهای موجود در حساب خود و فرزندانتان هنوز هم در گوش مردم هست.
مشکل مردم این نیست که منسوبان شما برای گردش یا خرید به ترکیه بروند یا درخواست اقامت کانادا کنند یا لیست صورتحساب صدها هزار دلاری حسابشان را به مقامات کانادایی بدهند و از مردم ایران پنهان کنند. مشکل این است که با اعتماد به نفس فراوان ادعاهایی میکنید که به کلی مغایر با این حقایق است. این رفتار دوگانه است که مورد انزجار جامعه است.
تظاهر به فقر و خالی بودن یخچال، بعد ولخرجیهای فراتصور در انتخابات و نیز اسناد غیرقابل انکار علیه فرزندان مبنی بر داشتن خانه در خارج و حسابهای پرپول و سفرهای پیاپی به خارج و درخواست اقامت در کانادا و این توجیه بدتر از گناه که میخواستهاند شهریه تحصیلی را ندهند، درحالی که اصولا به گواه کارنامهها، سواد چندانی نیز در میان نیست.
البته این را میدانیم که دسترسی به اسناد منتشره، ساده نیست و از عهده افراد عادی خارج است و اگر روزی اسناد همه جناحهایی که مصون ماندهاند، افشا شود مصداقِ «نه از تاک نشان و نه از تاک نشان» خواهد شد. پس لطفا فکر نکنید که این نقدی علیه شماست. تردیدی ندارم که وضع رقبای شما بهتر از شما نیست که قطعا بدتر است و اگر روزی هیچ راهی نداشته باشم و مجبور به انتخاب میان شما و رقبای تندروی شما شوم، ترجیح میدهم که شما باشید، ولی چه باید گفت که خود کرده را تدبیر نیست.
مسوولیتناپذیری یعنی اینکه مشکلات را شما تقصیر دولت میاندازید، دولت هم تقصیر قبلیها و در این میان مردم هستند که هزینه این بیمسوولیتیها را میپردازند. مجبورم تکرار کنم، هیچ برنامهای ندارید، هیچ. نه شما و نه رقبایتان. ممکن است برای کاری اجرایی و البته با هزینه بسیار زیاد مفید باشید ولی اداره کشور فراتر از امور اجرایی است. لطفا وقت مردم را تلف نکنید.