بیستم دی‌ماه وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، در پاسخ به بازگشت نصرالله معین و احتمال برپایی کنسرت توسط او در ایران گفت: «معین (خواننده) می‌تواند به ایران برگردد و برای دریافت مجوز هم مانند سایر خوانندگان روال قانونی را طی خواهد کرد».
روزنامه شرق نوشت: در این بین، عبدالله سهرابی، دستیار وزیر ارشاد و مدیرکل شورای عالی امور ایرانیان نیز اعلام کرد در حال برنامه‌ریزی برای بازگشت معین هستند و توضیح داد: «هیچ‌کسی به یک ایرانی نمی‌تواند بگوید به ایران نیا. کسی ممنوع‌الورود نیست».
بنابراین انتظار می‌رفت کم‌کم این موضوع به فراموشی سپرده شود، اما چندی پیش، بار دیگر اسماعیلی، وزیر ارشاد، روی آنتن تلویزیون در رابطه با بازگشت معین گفت: «ما برای هنرمندان احترام بسیاری قائل هستیم. من بارها به‌صراحت اعلام کرده‌ام که هرکسی قانون را رعایت می‌کند، با هر سلیقه و جناحی می‌تواند فعالیت کند. از نظر ما هیچ فردی در چارچوب قانون ممنوعیت ندارد».
در این بین، در یک ماه گذشته طوری از احتمال بازگشت معین، خواننده لس‌آنجلسی در میان اصولگرها صحبت شده که گویی پشت مرزهای ایران ایستاده و اذن ورود می‌خواهد و خیل عظیمی از تابوهای فرهنگی که دقیقا بخشی از تندروهای جریان اصولگرا برای هنر و هنرمند ایجاد کرده‌اند، با آمدن او رفع خواهد شد. بماند که هنوز مشخص نیست چرا فقط بازگشت معین در حال تکرار است و خبری از سایر هنرمندان خارج‌نشین نیست.
بنابراین از یک‌سو فعلا خبری از درخواست برای بازگشت هنرمندان خارج‌نشین وجود ندارد زیرا همچنان نگران تبعات قضائی بازگشتشان هستند و نه امان‌نامه یا دعوت‌نامه رسمی وجود دارد که بازگشت در سلامت این افراد و احتمال ادامه فعالیتشان را تضمین کند. بماند که همچنان برپایی کنسرت خوانندگان داخلی در برخی شهرها همچنان با چالش مواجه است مانند کنسل‌شدن اجرای کنسرت علیرضا قربانی در شهر اصفهان آن‌هم به خاطر حضور نوازنده زن داخل اکیپ نوازندگان، که درنهایت با ورود وزارت ارشاد با تأخیر چندروزه حل شد. حال اینکه چرا اصولگرایان درگیر بازگشت معین هستند و او را چونان برگ برنده‌ای برای خود می‌پندارند، مشخص نیست.
