همانطور که تلفن‌های همراه به سلطه خود بر جهان ادامه می‌دهند و تعداد آنها بیشتر از انسان‌ها روی زمین شده است، دانشمندان مشتاق هستند تا تاثیرات آنها بر سلامت را درک کنند.
تحقیقات کنونی بر روی بسیاری از اثرات بالقوه تلفن‌های هوشمند متمرکز شده است، به‌عنوان مثال، زمانی ترس گسترده‌ای وجود داشت که استفاده از تلفن همراه ممکن است باعث سرطان مغز شود و بررسی اخیر سازمان بهداشت جهانی (WHO) از ۶۳ تحقیق این ارتباط را رد کرد و پیش از این، سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) نیز هیچ داده‌ای برای پشتیبانی از منبع معتبر این پیوند پیدا نکرده بود.
ایسنا در خبری نوشت:از آنجایی که گوشی‌های هوشمند وجود دارند، درک اینکه چگونه بر سلامت ما تاثیر می‌گذارند حائز اهمیت است. بسیاری از تحقیقات امروزی به جای تاثیرات خود فناوری تلفن همراه، بر تاثیر برنامه‌های رسانه‌های اجتماعی یا اتاق‌های گفت‌وگو بر سلامت روان متمرکز شدند.
ارتباط ابتلا به بیماری قلبی و استفاده از تلفن همراه
نتایج تحقیقات جدید نشان داد ممکن است ارتباط بین استفاده از تلفن همراه و ابتلا به بیماری قلبی واقعی باشد و افرادی که به‌طور منظم از تلفن همراه خود استفاده می‌کنند بیشتر در معرض ابتلا به بیماری عروق کرونر قلب، فیبریلاسیون دهلیزی، نارسایی قلبی و سکته هستند.
در این تحقیق محققان موارد سکته مغزی، بیماری عروق کرونر قلب، فیبریلاسیون دهلیزی و نارسایی قلبی را با هم ترکیب کردند تا نتیجه ترکیبی از خطر بیماری قلبی عروقی به دست آورند. پس از کنترل عوامل مختلف، آنان دریافتند در مقایسه با کاربران عادی تلفن همراه، کاربران معمولی افزایش اندکی در خطر بیماری‌های قلبی عروقی مرکب داشتند (۴درصد). با این حال، هر چه افراد زمان بیشتری را صرف تماس‌های تلفنی کردند، این تفاوت بیشتر شد.
در مقایسه با افرادی که هر هفته ۵ دقیقه یا کمتر تماس تلفنی گرفتند یا دریافت کردند، دیگر افراد نتایج ذیل را ثبت کردند:
تماس تلفنی ۵تا ۲۹ دقیقه با ۳ درصد افزایش خطر همراه بود؛
تماس تلفنی ۳۰ تا ۵۹ دقیقه ۷درصد خطر را افزایش داد؛
تماس تلفنی یک تا ۳ ساعت ۱۳ درصد خطر را صعودی کرد
تماس تلفنی چهار تا ۶ ساعت ۱۵ درصد خطر را بالا برد و
تماس تلفنی ۶ ساعت یا بیشتر ۲۱ درصد افزایش خطر به همراه داشت.
بر اساس این نتایج، به نظر می‌رسد سه عامل، نقش مهمی در رابطه بین استفاده از تلفن همراه و بیماری‌های قلبی عروقی دارند که شامل پریشانی روانی با رقم ۱۱.۵ درصد، کیفیت خواب ۵.۱ درصد و روان رنجوری به میزان ۲.۳درصد هستند.
در این رابطه مشخص شد که خواب ضعیف و پریشانی روانی در استفاده از تلفن همراه نقش دارند و یکی از محققان اظهار کرد الگوی خواب نامناسب و سلامت روان ضعیف ممکن است از طریق اختلال در ریتم شبانه‌روزی، اختلالات غدد درون‌ریز و متابولیک و افزایش التهاب بر پیشرفت بیماری‌های قلبی عروقی تاثیر منفی بگذارد.
تحقیق کنونی شامل ۴۵۰هزار بزرگسال بود که بین سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۰ زمان تلفن همراه خود را ثبت کردند. پس از بیش از یک دهه پیگیری، محققان دریافتند که کاربران معمولی تلفن به‌طور قابل توجهی بیشتر در معرض ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی هستند.
بر اساس نتایج، هرچه تعداد دقایق بیشتری در هر هفته ثبت شد، این خطر صعود کرد و به خصوص در افراد سیگاری فعلی و مبتلایان به دیابت بیشتر شد. علاوه بر این قرار گرفتن مزمن در معرض تشعشعات RF-EMF ساطع شده از تلفن‌های همراه می‌تواند منجر به استرس اکسیداتیو و پاسخ التهابی شود.
در حالی که تحقیقات بیشتری مورد نیاز است، توصیه می شود ساعت‌های بی‌پایان استفاده از تلفن همراه را برای فعالیت‌های سالم‌تر کاهش دهیم.
افراد احساس خطر کنند؟
محقق این تحقیق گفت تا زمانی که این نتایج در مطالعات آینده که رابطه بین استفاده از تلفن همراه و بیماری قلبی را بهتر توضیح دهد تایید شود، استفاده از تلفن همراه را در حال حاضر، عامل خطری در ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی نمی‌داند.
در این پژوهش فقط از شرکت‌کنندگان در مورد میزان استفاده از تلفن‌های خود برای برقراری تماس تلفنی بین سال‌های ۲۰۰۶ و ۲۰۱۰ سوال شد اما اکنون افراد از تلفن‌های خود به روش‌های متنوع‌تری از جمله خدمات پیام‌رسانی بی‌شمار، کنفرانس ویدیویی زنده و طیف وسیعی از برنامه‌های رسانه‌های اجتماعی استفاده می‌کنند. احتمالا اینها باعث شده است که تماس‌های تلفنی واقعی بسیار کمتر شود و زمان صرف شده برای انجام کارهای دیگر با تلفن مانند جستجو در رسانه‌های اجتماعی یا بازی در این پژوهش ارزیابی نشود.
به گزارش ایسنا، محققان ایتالیایی دریافتند تشعشعات تلفن همراه، بخشی از لایه بیرونی مغز که به گوشی نزدیک‌تر است را تحریک می‌کند، اما مشخص نیست که این تاثیرات زیان‌آور است یا خیر. تلفن‌های همراه از امواج رادیویی کوتاه برای ارتباط استفاده می‌کنند. بی‌خطر بودن این امواج برای انسان همواره مورد تردید قرار گرفته است. اگرچه هنوز آسیب‌زا بودن آنها به اثبات نرسیده است، اما کاهش استفاده از تلفن همراه خطر آسیب احتمالی آنها را به حداقل خواهد رساند.
