هجمه‌ها به دولت جزء‌لاینفک تندروها و جریان شکست خورده انتخابات است/ اینها همان‌ها هستند که چشم بر فسادهای دولت سیزدهم بستند زیرا منفعت‌شان در آن بود
رئیس مجلس دوازدهم در صحن دیروز مجلس، همچنان که تعامل صحیح دولت و مجلس را ضروری دانست، درخواست کرد که انتصابات رده‌های میانی هیات دولت نیز در چارچوب اصولی که رییس جمهور محترم تحت عنوان وفاق ذکر کرده‌اند، صورت گیرد؛ و همان‌طور که ایشان بر ضرورت رعایت قانون در تمامی انتصابات تاکید دارند، مجلس نیز در کمیسیون‌های تخصصی بر حسن اجرای قوانین موضوعه به ویژه قانون نحوۀ انتصاب اشخاص در مشاغل حساس نظارت خواهد کرد.
روزنامه سازندگی در گزارشی با عنوان «مسئله بچه‌های مسئولین» نوشت:
جلسه علنی مجلس روز گذشته درحالی برگزار شد که برخی از بهارستانی‌ها به جای اینکه از تریبون پارلمان دغدغه‌های مردم حوزه انتخابیه‌شان را بیان کنند، تسویه‌حساب سیاسی می‌کردند. قالیباف از تعامل با دولت سخن می‌گفت و پایداری‌ها باز هم به پزشکیان و کابینه‌اش حمله کردند. هرچند واکنش تندروها در مجلس دیروز چندان جای تعجب ندارد. آن هم کسانی که سابقه پخش شبنامه در روز رای اعتماد وزرای دولت چهاردهم و هجمه در روزهای قبل و بعد از آن به رئیس‌جمهور و کابینه‌اش را دارند.
حمید رسایی در تذکر شفاهی به این موضوع اعتراض کرد که به قانون نحوه انتصاب اشخاص در مشاغل حساس عمل نشده است و آقای ظریف به دلیل اینکه فرزندشان تابعیت دارد، استعفا داده اما مجددا اعلام کردند که به کارشان بازگشته است که در این خصوص سوال شده و گفته شد که آقای پزشکیان تدبیر کرده‌اند و در جلسه سران قوا با موافقت سران قوا این اتفاق صورت گرفته که در این خصوص از رئیس مجلس و رئیس قوه قضائیه سوال شد و آنها گفتند که چنین چیزی صورت نگرفته است. این نماینده پایداری افزود:«بر این اساس برگشتن آقای ظریف به سر کار بر چه اساسی است؟ اگر قرار است قانونی تصویب کنیم که مسئولان اجرا نکنند چه فایده‌ای دارد؟ چه کسی باید این مورد را تذکر بدهد؟ ما درخواست اجرای قانون را داریم.»
اتفاقا سخنان رسایی پس از آن بود که محمدجواد ظریف در مصاحبه‌ای ویدئویی با خبرآنلاین گفت: فرزندانم مقیم ایران هستند. بقیه نمی‌توانند این ادعا را کنند که خودشان نمی‌توانند ویزا بگیرند. در زمانی که وزیر خارجه بودم در سال‌های آخر وزارتم فقط یک بار یا دو بار به من ویزای ورود به امریکا دادند. معاون راهبردی ریاست جمهوری همچنین تاکید کرد:«آقای رئیس جمهور بعد از مشورت‌هایی که انجام دادند به من فرمودند هیچ مشکلی ندارد و کارم را ادامه دهم. از ایشان خواهش کردم که کتبا این را به من ابلاغ بفرمایید و ایشان هم بزرگواری کردند و کتبا ابلاغ فرمودند و وقتی این ابلاغ کتبی را گرفتم به دیدار مقام معظم رهبری رفتم و برای همین هم دیر رسیدم. یعنی دیر رسیدنم، دلیلش این بود که ابلاغ کتبی را زمانی گرفتم که تا خودم را به بیت مقام معظم رهبری رساندم ۵ دقیقه‌ای دیر شد و اگر حمایت آقا نبود، تکه بزرگ من گوشم بود.»
مشکل خانواده مسئولین
به هر حال این مسیر ادامه دارد و علیرضا سلیمی، نماینده اصولگرای مجلس هم در جریان جلسه علنی دیروز در تذکری به رئیس‌جمهور پزشکیان کنایه زد و گفت:«باب شده است که اخیرا برخی از مسئولین گاه در بعضی از جلسات رسمی و سفرهای رسمی برخی از اعضای خانواده‌شان را می‌برند. این موضوع قبلا کم‌وبیش سابقه داشته اما خب الان یک مقدار پررنگ‌تر شده است چون بعضی از آقایان علاقه‌مند هستند از نهج‌البلاغه یا سیره امیرالمومنین(ع) بگویند. اول به خودم و سپس به ایشان عرض می‌کنم که امیرمومنان به برادرش عقیل و دخترش می‌گوید که حقی در بیت‌المال برای آنان تعریف نشده است. از ریاست محترم مجلس نیز می‌خواهم این موضوع را به دولت تذکر دهند.» همچنین در ادامه حمیدرضا حاجی‌بابایی، نایب رئیس اصولگرایان پارلمان هم اینطور گفت که:«مشکل ما در کشور همین بچه‌های مسئولین هستند که باید فکری برای همه اینها شود.»
تذکر آنها از این حیث بود که خبر و تصویر حضور حسن مجیدی (داماد پزشکیان) در هیأت همراه رییس‌جمهوری در سفر به اقلیم کردستان عراق، طعنه‌ها و انتقادات برخی را در پی داشت. در حالی که رسما خبر و تصویر تایید یا تکذیب نشده است اما خب، مخالفان پزشکیان از هر روزنه‌ای برای هجمه به او استفاده می‌کنند.
در این بین متن نامه مرتضی آقاتهرانی، رییس کمیسیون فرهنگی مجلس را هم نادیده نگیریم. این نماینده پایداری هم از فرصت استفاده کرد و متنی را در سایت شخصی‌اش منتشر کرده که در بین آن، تصمیمات دولت چهاردهم را مورد هجمه قرار داده است. در بخشی از این نامه آمده است:«باور کنید! ما خود هیچ کم نداریم که دست گدایی به سوی آن بیگانه‌ها (غرب) دراز کنیم. کفش کهنه مجاهدین غیوری چون احمد کاظمی فهیم، حاج قاسم عزیز، زاهدی ولایتمدار را به همه آنها سودا نخواهیم کرد. ما از هوچی‌گری‌ها، تخریب‌ها و ناجوانمردی‌ها نخواهیم هراسید و البته نقدهای منصفانه و ناصحانه را همواره پذیرا بوده و خواهیم بود. غرب‌گرایان و خودفروختگان هیچ‌گاه نتوانستند، منافع ملی را درست درک و آن را محقق کنند و نخواهند توانست و چگونه بتوانند وقتی که مصالح ملت خود را با شاد کردن دل دشمنان معامله می‌کنند.»
البته روز گذشته روزنامه کیهان هم برای چندمین بار یادداشتی منتشر و حسین شریعتمداری بار دیگر از دولت وفاق ملی مسعود پزشکیان انتقاد کرد:«قرار بوده و هست که رئیس‌جمهور محترم پست‌های کلیدی و نقش‌آفرین را به افرادی که با نظام و انقلاب زاویه دارند، نسپارد. ولی متأسفانه برخلاف آنچه انتظار می‌رفت، شاهد حضور شماری از افراد ناشایسته و زاویه‌دار در برخی از مسئولیت‌های حساس و کلیدی هستیم.» شریعتمداری وفاق ملی پزشکیان را «پلشت» خواند و نوشت:«این حرکت خطرناک و پلشت به بهانه- بخوانید با اسم رمز- «وفاق ملی» صورت می‌پذیرد! به بیان دیگر در پوشش وفاق ملی که پدیده قابل تقدیری است، افراد زاویه‌دار و بدسابقه به کار گرفته می‌شوند که مفهوم دیگر آن طرد و نفی نیروهای متعهد و انقلابی است. در کجای دنیا و در کدام فرهنگ سیاسی و اجتماعی، سپردن مسئولیت‌های حساس و تعیین‌کننده به افرادی که با نظام حاکم زاویه دارند، «وفاق ملی»! نامیده می‌شود؟!»
صحن علنی روز گذشته سخنرانی قالیباف را هم داشت. رئیس مجلس دوازدهم همچنان که تعامل صحیح دولت و مجلس را ضروری دانست، درخواست کرد که انتصابات رده‌های میانی هیات دولت نیز در چارچوب اصولی که رییس جمهور محترم تحت عنوان وفاق ذکر کرده‌اند، صورت گیرد؛ و همان‌طور که ایشان بر ضرورت رعایت قانون در تمامی انتصابات تاکید دارند، مجلس نیز در کمیسیون‌های تخصصی بر حسن اجرای قوانین موضوعه به ویژه قانون نحوۀ انتصاب اشخاص در مشاغل حساس نظارت خواهد کرد.
او البته از تعامل با کشورهای دیگر هم سخن گفت که کمی شبیه متن نامه آقاتهرانی بود. وی افزود:«همچنین لازم است به این نکته اشاره کنم که اتهامات بی‌پایه و اساس کشورهای غربی به خصوص تروئیکای اروپایی دربارۀ ایران نشان‌دهنده تاثیرپذیری کورکورانه آنها از رژیم صهیونیستی و دارای پیام بی‌اعتمادی برای جمهوری اسلامی ایران است. ما معتقدیم، تکرار ادعاهای کذب رژیمی که به دروغگو بودن شهرت دارد، با درخواست دیپلماسی و مذاکره سازگار نیست و تا زمانی که اروپایی‌ها و دیگر کشورهای غربی بخواهند با ادعاهای کذب، زمینه را برای فشار بیشتر فراهم کنند، هیچ گفت‌وگوی مثمرثمری شکل نخواهد گرفت.»
به هر حال بهتر است این هجمه‌ها را جزء‌لاینفک تندروها و جریان شکست خورده انتخابات اخیر بدانیم که حتی به رهنمودهای رهبری هم وقعی نمی‌نهند و تنها مسیر تخریب را می‌شناسند. اینان همان افرادی هستند که حتی چشم بر فسادهای دولت سیزدهم هم بستند زیرا منفعت‌شان در آن بود. حتی در انتخابات مجلس دوازدهم هم با تاکید بالای رهبری مبنی بر مشارکت بالا، نه پایداری‌ها و اصولگرایان تندرو بلکه این اصلاح‌طلبان و میانه‌روها بودند که با کمترین امکانات سیاسی، بیشترین فعالیت را برای مشارکت حداکثری مردم کردند. درحالی که ردصلاحیت‌های پی‌درپی نشان تمایل جناح مقابل بر حداقل مشارکت داشت زیرا ثابت شده که هر چقدر مشارکت جامعه کمتر باشد، شانس پیروزی آنها بیشتر است. آن انتخابات نشان داد که اصولگرایان اختلافات بسیاری دارند. به‌طوری که امروزه هم هجمه‌ها از تعداد اندکی از آنها شنیده می‌شود. اسفند ماه سال گذشته کاندیداهای انتخابات مجلس با حضور در فهرست‌های انتخاباتی مختلف در برابر یکدیگر صف‌آرایی کرده‌اند اما تعدد فهرست‌های انتخاباتی به ویژه در اردوگاه اصولگرایان باعث شد که علیه هم اعتراض یا حتی افشاگری کنند.
اصولگرایانی که ۴ سال(مجلس یازدهم) پیش به ترکیب مشابهی رای داد، بسیار امیدوار بود که مجلس جدید بتواند کارنامه موفقی به نام اصولگرایان ثبت کند. اما چنین نشد و یکی از پرحاشیه‌ترین و ضعیف‌ترین مجالس بعد از انقلاب شکل گرفت که بستری بود برای دعواهای درون‌جناحی تیم قالیباف و طیف پایداری.
