محیط زیستنقد و تحلیل

نابودی میراث ناملموس خوزستان بر اثر خشکسالی هورالعظیم

یکی از فعالان گردشگری در خوزستان گفت: میراث ناملموس مردم محلی این منطقه تحت تاثیر خشکسالی هورالعظیم قرار گرفته است.

نشست مجازی میراث ناملموس مردم خوزستان با حضور کارشناسان و فعالان گردشگری در حالی برگزار شد که یکی از فعالان این حوزه اعلام کرد، میراث ناملموس تحت تأثیر خشکسالی هورالعظیم قرار گرفته است.

باسم حمادی سرپرست گروه هنری میسان و یکی از فعالان گردشگری عرب خوزستان است که سال‌ها در نمایشگاه‌های گردشگری تلاش کرده تا آئین مردم عرب در جنوب کشور را به دیگران معرفی کند. او در این نشست با اظهار تأسف از برخی سیاست‌ها پیرامون قطع حق آبه هورالعظیم و رودخانه‌های دیگر، سدسازی‌ها و طرح‌هایی مانند انتقال آب کارون، زندگی عادی مردم را در این استان طاقت فرسا دانست و گفت: مردم خوزستان در دمای ۵۰ درجه و قطعی برق کلافه شده‌اند. زیرساخت‌های اقتصادی و گردشگری این استان در حال از بین رفتن است. هورالعظیم یکی از مهمترین جاذبه‌های گردشگری کشور خشک شد. دو سال پیش ما را سیل برد حالا چه شده که در مدت دو سال داریم از تشنگی می‌میریم؟

وی در ادامه با اعلام اینکه خوزستان ۵ نهر بزرگ دارد بیان کرد: معضل زیست محیطی روی فرهنگ ما تأثیر می‌گذارد. امروز هورالعظیم به یک صحرا و کویری تبدیل شده که تنها ریزگردهای آن به چشم مردم می‌خورد. ما موسیقی خود را از آب می‌گیریم. ساز ما از نی ساخته می‌شود. مضیف سازه‌ای است که ۶ هزار سال قدمت دارد و از نی ساخته می‌شود. اما وقتی بی آبی باشد دیگر نی وجود ندارد تا این اقامتگاه‌های سنتی ایجاد شود. در حالی که سالانه صدها هزار گردشگر به مقصد مضیف به خوزستان می روند. اما وقتی تالاب نباشد اینها هم از بین می‌روند. مردم هورنشین الان مهاجرت کرده و به شهرها رفته‌اند.

وی گفت: الان آب پشت سد داریم اما مافیای آب و مدیریت غلط موجب شده تا حقابه را ندهند. انتقال آب کارون به فلات مرکزی اشتباه است.

مردم حاشیه هور، دامپروری می‌کنند. صنعتگران سالهاست که بوریا بافی داشته‌اند اما دیگر نمی‌توانند تولید داشته باشند. صید و صیادی به خوبی انجام می‌شد اما الان همین صیادی که یکی از فرهنگ‌های مردم هورنشین است نیز از بین رفته است. در کنار صیادی، مردم کارآوا دارند یکی از مقام‌ها توسط صیادان هنگام کار اجرا می‌شود. اگر آب نباشد چطور این فرهنگ زنده می‌ماند؟

این فعال گردشگری گفت: شهرهای ما دور آب ایجاد شده‌اند. فرهنگ مردم عرب خوزستان برگرفته از آب است. سی و سه پل از آب کارون پر می‌شود ما دوست داریم مردم آب بخورند اما نه اینکه برای کارخانه‌ها و شرکت‌ها مصرف شود. این شرکت‌ها باید در جایی قرار می‌گرفتند که آب‌های آزاد وجود دارد. چرا ما تشنه باشیم اما شرکت‌ها آب داشته باشند؟

وی ادامه داد: ما قبلاً بحث بیکاری، تبعیض و غیره را مطرح می‌کردیم، اما الان از همه آنها کوتاه آمده‌ایم و تنها آب می‌خواهیم. رئیسی رئیس جمهور منتخب در خوزستان گفته بود که مخالف انتقال آب به اصفهان است و مردم منتظر هستند که این وعده عملی شود.

در ادامه این نشست، امیررضا هادی از فعالان رسانه‌ای در حوزه گردشگری نیز گفت: وقتی در غایت حکمران باشید و قرار باشد آب شرب مردم را تأمین کنید شاید اجبارهای حکمرانی شما را وادار کند که اول آب آشامدینی مردم تأمین شود. منابع آبی ایران به شدت آسیب دیده است. شاید باید گفت که آب خوراکی مهم‌تر از آب هورالعظیم است. در حال حاضر شرایطی نیست که بتوان گفت در کوتاه مدت حاکمیت را مجبور کند فکری برای وضعیت فعلی داشته باشد.

وی افزود: شاید یکی از راه حل‌ها برای حفظ میراث فرهنگی، برگزاری تورهای خاص در همین شرایط باشد و به بهانه جذب توریست ثروت به منطقه وارد شود.

هادی گفت: در دهه ۵۰ طرح آمایش سرزمین توسط فرانسوی‌ها انجام شده بود و گفته بودند که صنایع فولاد باید در کنار بنادر و آب باشد اما متأسفانه آن سند اجرا نشد، در حالی که همین الان هم نسخه گشایش و برون رفت از این فضاست. چون گفته شده که چه صنعتی برای کجا باید اجرا شود.

نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا