این کودکان معمولا به کارهایی مشغولند که برای انجام آنها بسیار کم‌سن هستند و این مساله ممکن است به سلامت جسم، روان و اخلاق آنها آسیب برساند. به گزارش اکونومیست، شیرین‌ترین شکلات‌ها از تلخ‌ترین منابع تهیه می‌شوند. در ماه مه پلیس در ساحل‌عاج ۶۸ کودک را که در مزارع کاکائو کار می‌کردند، نجات داد. ظاهرا این کودکان از کشور همسایه بورکینافاسو قاچاق شده بودند. البته این تعداد کودک سهم کوچکی از حدود ۷۹۰هزار کودکی را که فقط در ساحل‌عاج در صنعت تولید کاکائو کار می‌کنند، تشکیل می‌دهد. با وجود آنکه بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۶ درصد کودکان کار در سطح جهان کاهش یافته بود، با شروع سال ۲۰۱۶ این روند کاهشی متوقف شد و تعداد مطلق کودکان کار ۸ میلیون نفر افزایش یافت. بین سال‌های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۲، سهم کودکان کار سه درصد کاهش یافته بود. سال‌های بعد نیز این روند کاهشی ادامه داشت و بین سال‌های ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۶ تعداد کودکان کار کاهش یک‌درصدی را تجربه کرد. البته این آمار و ارقام جهانی، تفاوت‌های منطقه‌ای را پنهان می‌کند. با وجود آنکه در سال ۲۰۱۲ تعداد کودکان کار در بیشتر مناطق جهان روند نزولی داشت، تعداد کودکان شاغل در کشورهای جنوب صحرای آفریقا در همین بازه زمانی، یعنی سال ۲۰۱۲ افزایش یافت. فقر مهم‌ترین نقش را در افزایش شمار کودکان کار دارد. با افزایش افراد زیر خط فقر، تعداد کودکان کار نیز افزایش می‌یابد. درصد آفریقایی‌های صحرای جنوبی که زیر خط فقر زندگی می‌کنند، یعنی دستمزد روزانه آنها طبق اعلام بانک جهانی زیر ۹۰/ ۱ دلار است، از ۵۶ درصد در سال ۱۹۹۰ به ۴۰ درصد در سال ۲۰۱۸ کاهش یافته، اما افزایش جمعیت این قاره، تعداد مطلق آفریقایی‌های زیر خط فقر را افزایش و فرزندان بیشتری را تحت فشار قرار داده است. ۲۴ درصد کودکان در صحرای جنوبی آفریقا کار می‌کنند، یعنی چهار برابر بیشتر از شمار کودکان کار در آمریکای لاتین و کاراییب. قاره آفریقا در حال حاضر بیشترین تعداد کودکان کار را در جهان دارد. بین سال‌های ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۰، تعداد جهانی کودکان کار ۱۲تا ۱۷ساله کاهش مطلق و نسبی داشت، اما تعداد کودکان کار ۵ تا ۱۱ساله افزایش یافته است. بیش از ۷۵ درصد کودکان کار در مزارع یا مشاغل خانوادگی مشغول به کار هستند. همچنین تعداد کودکان پسری که مشغول به کار هستند، نسبت به دختران بیشتر است و کودکان در مناطق روستایی سه برابر بیشتر از کودکان در مناطق شهری مشغول به کار هستند. همچنین از ۱۶۰ میلیون کودک کار، نیمی از آنها مشاغل خطرناکی دارند. این امر به‌ویژه در آفریقا صادق است؛ جایی که ۸۶ درصد مشاغل، غیررسمی و غیرقانونی هستند.
سیاست‌هایی که می‌توانند به کاهش تعداد کودکان کار کمک کنند، مانند پروتکل Harkin-Engel، توافق داوطلبانه‌ای که توسط تولیدکنندگان کاکائو برای مقابله با بدترین اشکال کار کودکان در صنعت طراحی شده است، به‌سرعت و به‌طور موثر برای کاهش شمار کودکان کار اجرا نمی‌شود. از سوی دیگر، کووید -۱۹ اوضاع را بدتر کرد؛ زیرا به دنبال این پاندمی جهانی مدارس تعطیل شدند و فقر گسترش یافت. ILO پیشنهاد می‌کند که افزایش اقدامات حمایتی و اجتماعی، مانند انتقال پول نقد و مزایای بیمه بیکاری برای والدین، می‌تواند تعداد کودکان کار را تا پایان سال آینده تا ۱۵ میلیون نفر کاهش دهد. اما با توجه به فشارها بر بسیاری از کشورهای آفریقایی در طول دوران همه‌گیری، چنین راه‌حل‌هایی تا حدودی غیرقابل قبول و بیش از اندازه خوشبینانه به نظر می‌رسد.
