محسن امین‌زاده در روزنامه اعتماد نوشت:مقارن شروع دهه فجر انقلاب، بنای میدان آزادی که در واقع بنای سمبلیک پایتخت ایران است، با تاباندن تصویر پرچم جمهوری خلق چین در کنار پرچم جمهوری اسلامی ایران نورانی شد.
این ماجرا واکنش‌ها و انتقادهای تندی در پی داشت. اندکی، از جمله برخی کانال‌های عملیات روانی با ظاهر مارکسیستی در فضای مجازی نیز، از موضوع حمایت کردند و یکی نوشت که با شروع سال نو چینی، در تعدادی از کشورها، تصویر پرچم چین را بر بنای نمادین پایتخت تابانده‌اند و مخالفان این کار در ایران عوامل غرب‌زده و بی‌اطلاع هستند.
چنین اقدامات فرهنگی در روابط میان کشورهای دوست پیشینه‌های متنوعی دارد. این نوع اقدامات به‌طور اصولی، همواره بر اساس توافقات رسمی میان دولت‌ها یا شهرداری پایتخت‌ها یا شهرهای بزرگ به عنوان عمل متقابل و همکاری‌های فرهنگی انجام می‌شود. در چنین توافقاتی مناسبت مورد نظر و جزییات و زمان و مدت اجرا در دو کشور مشخص می‌شود. مثلا توافق می‌شود که در روز اول سال نو چینی و روز اول سال نو ایرانی، اقدامات متقابلی انجام شود و مثلا تصویر پرچم کشور روی بنای نمادین پایتخت کشور مقابل برای ساعاتی معین تابانده شود. یا در روز دوستی دو کشور چنین اقدامی به مدت معین در پایتخت دو کشور همزمان انجام شود. طبعا چنین اقدامات متقابلی مثبت و به معنای احترام متقابل و نمایش متقابل دوستی کشورهاست. اگر توافق مستندی میان شهرداری تهران و پکن وجود داشته و قرار عمل متقابلی گذاشته شده است طبعا اقدام انجام شده مشکلی ندارد و کافی بود که وجود این توافق متقابل به ملت ایران اعلام می‌شد.
در صورتی که اقدام انجام شده مبنای قراردادی و عمل متقابل نداشته باشد و به ابتکار فردی یا نهادی در ایران انجام شده باشد، قطعا موجب وهن ملی است و یک ماجراجویی و دخالت بی‌خردانه در امور سیاست خارجی کشور است .
اگر این عمل مبنای توافق برای عمل متقابل نداشته باشد هر نهادی اعم از شهرداری، وزارت خارجه و ریاست‌جمهوری که در این کار دخیل بوده یا از آن مطلع شده و مانع انجام آن نشده باشند، طبعا مقصرند و باید مواخذه شوند. اگر چنین کاری با همین ویژگی‌ها قبلا در مورد پرچم کشور دیگری نیز انجام شده باشد باید به شکل مشابه با آن هم برخورد شود.
در عین حال اگر این عمل، با بی‌توجهی و سهل‌انگاری انجام شده باشد، من امیدوارم هیچ نهاد نظامی و امنیتی، به هیچ شکلی در این ماجرا نقشی و دخالتی نداشته باشد و هیچ کدام از این موارد اعم از اقدام یا توصیه، یا تایید یا حمایت، یا حتی حمایت با هویت مجعول در فضای مجازی، هیچ ربطی به هیچ فرد و نهاد مرتبط با نیروهای مسلح کشور نداشته باشد.
پرچم هر کشور نزد نیروهای مسلح آن کشور مظهر اقتدار ملی است و احترام به آن به منزله احترام به ملت و کشور و اصول و ارزش‌های ملی، تمامیت ارضی و حاکمیت ملی است. شیوه احترام به پرچم در مراسم رسمی نظامی همه کشورها، به خوبی این ویژگی‌ها را در فرهنگ نمادین نظامیان نشان می‌دهد و به همین دلیل متقابلا هر نوع تایید یا دخالت برای نمایش پرچم یک کشور بیگانه بر فراز پایتخت، در ایام جشن ملی کشور یا هر ایام دیگری، عمیقا متعارض با هویت نیروهای مسلح و مایه وهن آن حاکمیت، آن ملت و آن نیروی مسلح است.
