اعتماد نوشت: ۲۲۰ نماینده مجلس(قبل از انتخابات1400) به آقای رییسی نامه نوشتند و از ایشان درخواست کردند که در انتخابات ورود پیدا کند و از دیگر رقبای آقای رییسی خواستند کنار بکشند و شرایط را برای وی فراهم کنند.
سوال این است که چرا نمایندگان از همان ابتدا باید اینچنین زیر بلیط دولتی بروند که اساسا هنوز تشکیل نشده است. آن‌هم به گونه‌ای که حالا به واسطه نامه‌ای در زمان انتخابات در حمایت از سید ابراهیم رییسی امضا کرده‌اند، نتوانند در عمل خواستار اصلاح نقصان‌ها و کمبودهای دولت شوند.
البته در برخی کشورها که نظام نخست‌وزیری در آنها حاکم است یا در ساختار سیاسی امریکا، نمایندگان مجلس به واسطه تعلق حزبی که دارند وظیفه دارند در هر صورت از رییس دولت حمایت کنند. اما در کشوری نظیر ایران که فعالیت حزبی در آن به واسطه محدودیت‌ها و نقصان‌ها، بیشتر به شوخی می‌ماند و علاوه بر این، یکی از افتخارات نمایندگان مجلسش این است که نگاه جناحی ندارند، اساسا چرا نمایندگان باید چنین نامه‌ای را امضا کنند که حالا یک نماینده مجلس بگوید که «استیضاح توفیقی نخواهد یافت و صرفا فرصتی است که نمایندگان مردم را در جریان امور بگذارند.» مردم را از طرق دیگر نیز می‌توان در جریان امور قرار داد. اگر نمایندگان متفق‌القول هستند که وزیری باید استیضاح شود و به واسطه عملکرد ضعیف رای عدم اعتماد دریافت کند، وظیفه اخلاقی و قانونی‌شان در چارچوب نمایندگی مجلس حکم می‌کند که مماشات نکنند.
